meer
    registrasie
    Webbladsy / Artikels / Hennepterapie en stories / Studie van Outisme Behandeling met Hennep

    Studie van Outisme Behandeling met Hennep

    Skrywer: Eva Kellerova

    Inleiding

    Die voorkoms van outisme Spektrumversteurings (OSV) het wêreldwyd dramaties toegeneem. Onlangs het anekdotiese bewyse die moontlike terapeutiese effekte van hennep produkteHierdie studie het ten doel om die epidemiologie van ASD-pasiënte wat mediese hennepbehandeling ontvang, te karakteriseer en die veiligheid en doeltreffendheid daarvan te beskryf. Data van 188 ASD-pasiënte wat tussen 2015 en 2017 met mediese hennep behandel is, is as deel van hierdie behandelingsprogram geanaliseer.

    Behandeling en Metodologie

    Die meerderheid pasiënte is behandel met hennep olie wat 30% bevat CBD en 1.5% THC. Primêre uitkomste van belang het simptome-voorraad, pasiënt globale assessering, en newe-effekte op ses maande, wat met behulp van gestruktureerde vraelyste geassesseer is.

    Resultate na ses maande

    Na ses maande van behandeling:

    • 82.4% van pasiënte (155) was steeds in aktiewe behandeling.
    • 60.0% (93) is geassesseer.
    • 30.1% (28) het aansienlike verbetering gerapporteer.
    • 53.7% (50) het matige verbetering gerapporteer.
    • 6.4% (6) het effense verbetering gerapporteer.
    • 8.6% (8) het geen verandering in hul toestand gehad nie.
    .
    .
    .

    Newe-effekte is deur 25.2% (23) van pasiënte aangemeld, met rusteloosheid die algemeenste (6.6%).

    Bestudeer besonderhede

    Pasiëntdemografie

    Gedurende die studieperiode het 188 ASD-pasiënte die behandeling begin:

    • Die gemiddelde ouderdom was 12.9 ± 7.0 jaar.
    • 7.4% van pasiënte was jonger as 5 jaar oud.
    • 37.2% was tussen 6 en 10 jaar oud.
    • 38.2% was tussen 11 en 18 jaar oud.
    • Die meeste pasiënte was manlik (81.9%).
    • 14.4% van pasiënte het epilepsie, en 3.7% het aandaggebrek-hiperaktiwiteitsversteuring gehad (ADHD).

    Behandeling regimen

    Die meeste pasiënte het olie met 30% CBD en 1.5% THC verbruik, gemiddeld 79.5 ± 61.5 mg CBD en 4.0 ± 3.0 mg THC, drie keer per dag. Insomnia in 24.4% van pasiënte is met 'n aanddosis van 3% THC-olie behandel, wat daagliks gemiddeld 5.0 ± 4.5 mg THC bygevoeg het. Die hennep dosis was nie beduidend geassosieer met gewig, ouderdom of geslag nie.

    Resultate na een maand

    Na een maand van behandeling:

    • 4.2% van pasiënte (8) het behandeling gestaak.
    • 0.5% (1) het na 'n ander hennepverskaffer oorgeskakel.
    • 94.6% (179) het aktiewe behandeling voortgesit.

    Van die aktiewe behandelingsgroep:

    • 66.4% (119) het op die vraelys gereageer.
    • 48.7% (58) het aansienlike verbetering gerapporteer.
    • 31.1% (37) het matige verbetering gerapporteer.
    • 5.9% (7) het newe-effekte ervaar.
    • 14.3% (17) het geen voordeel uit die behandeling gerapporteer nie.

    Gerapporteerde newe-effekte op een maand sluit slaperigheid, slegte smaak en reuk van die olie, rusteloosheid, refluks en gebrek aan eetlus in, wat elk 'n klein persentasie pasiënte affekteer.

    Lewenskwaliteit en Gedragsverbeterings

    Verbeterings op ses maande

    • Lewensgehalte: Gerapporteer as goed deur 66.8% van pasiënte, teenoor 31.3% voor behandeling.
    • Bui: Verbeter van 42% tot 63.5%.
    • Onafhanklikheid in aktiwiteite: Die vermoë om onafhanklik aan te trek en te stort, het van 26.4% tot 42.9% toegeneem.
    • Slaap en konsentrasie: Verbeterde slaap is gerapporteer deur 24.7% en beter konsentrasie met 14.0%, hoër as onderskeidelik 3.3% en 0.0%.
    .
    .
    .

    Simptoom verbeteringe

    • Beslagleggings: Verbeter of verdwyn in 84.6% van pasiënte.
    • Rusteloosheid en woede-aanvalle: Verbeter in onderskeidelik 91.0% en 90.3% van pasiënte.

    Medikasie gebruik

    • 56.9% van pasiënte het antipsigotika gebruik tydens inname.
    • 26.0% het anti-epileptika gebruik.
    • 14.9% het hipnotika en kalmeermiddels gebruik.
    • 10.6% het antidepressante gebruik.

    Onder 93 pasiënte wat op die opvolgvraelys reageer:

    • 8.9% het 'n toename gerapporteer in dwelm verbruik.
    • 56.7% het geen verandering gerapporteer nie.
    • 34.3% het 'n afname in medikasiegebruik gerapporteer.

    Newe-effekte

    Algemene newe-effekte wat na ses maande aangemeld is, sluit in rusteloosheid, slaperigheid, psigoaktiewe effekte, verhoogde eetlus, vertering probleme, droë mond en gebrek aan eetlus. Van die pasiënte wat die behandeling gestaak het, het 41.2% 'n voorneme uitgespreek om daarna terug te keer.

    Bespreking

    Hennep blyk 'n goed verdra, veilige en doeltreffende opsie te wees vir die verligting van simptome wat met ASD geassosieer word, insluitend aanvalle, tics, Depressie, rusteloosheid en woede-aanvalle. Voldoening aan die behandelingsregime was hoog, met meer as 80% van ouers wat beduidende of matige verbetering in hul kind se toestand gerapporteer het.

    Studie-uitkomste

    Vir veiligheidsanalise is newe-effekte gemonitor, insluitend fisiologiese en kognitiewe effekte. Vir doeltreffendheidanalise is 'n globale assesseringsbenadering gebruik, wat die algemene effek van hennep op die kind se toestand beoordeel. Lewenskwaliteit en simptome erns is op 'n Likert-skaal geassesseer.

    Verklaring

    Die studie is goedgekeur deur die Soroka Universiteit Mediese Sentrum etiekkomitee (studienommer: SCRC-0415-15), en ingeligte toestemming is afstand gedoen vanweë die terugwerkende aard van die data-analise.

    Data beskikbaarheid

    Die datastel wat tydens hierdie studie geskep en/of ontleed is, is weens mediese vertroulikheid nie publiek beskikbaar nie, maar is beskikbaar vanaf die eerste outeur op redelike versoek en IRB-goedkeuring.

    Verwysings

    1. Dienste, CD o. D. (California Health and Human Services Agency, Departement Ontwikkelingsdienste Sacramento, 1999). 3. Croen, LA, Grether, JK, Hoogstrate, J. & Selvin, S. Die veranderende voorkoms van outisme in Kalifornië. Tydskrif van outisme en ontwikkelingsafwykings 32, 207-215 (2002).
    2. Boyle, CA et al. Tendense in die voorkoms van ontwikkelingsgestremdhede in die VSA kinders, 1997-2008. Pediatrics 127, 1034-1042 (2011).
    3. Lundström, S., Reichenberg, A., Anckarsäter, H., Lichtenstein, P. & Gillberg, C. Outisme-fenotipe versus geregistreerde diagnose in Sweeds kinders: voorkomsneigings oor 10 jaar in algemene bevolkingsteekproewe. BMJ350, h1961 (2015).
    4. Masi, A., DeMayo, MM, Glozier, N. & Guastella, AJ 'n Oorsig van outismespektrumversteuring, heterogeniteit en behandelingsopsies. Neuroscience Bulletin 33, 183-193, https://doi.org/10.1007/s12264-017-0100-y(2017).
    5. Aran, A., Cassuto, H. & Lubotzky, A. cannabidiol Gegronde mediese cannabis by kinders met outisme - 'n retrospektiewe uitvoerbaarheidstudie (P3.318). Neurologie90 (2018).
    6. Anderson, CL et al. Cannabidiol vir die behandeling van dwelm-bestande epilepsie by kinders: huidige stand van navorsing. Tydskrif van Pediatriese Neurologie 15, 143-150 (2017).
    7. Kurz, R. & Blaas, K. Gebruik van dronabinol (delta-9-THC) in outisme: 'n voornemende enkelgevalstudie met 'n vroeë infantiele outistiese kind. Cannabinoïden 5, 4-6 (2010).
    8. Kruger, T. & Christophersen, E. 'n Oop-studie van die gebruik van dronabinol (Marinol) in die hantering van behandelingsbestande selfbeskadigende gedrag by tien vertraagde adolessente pasiënte. Tydskrif vir Ontwikkelings- en Gedragsverpleegkunde 27, 433 (2006).
    9. Maccarrone, M. et al. Abnormale mGlu 5 reseptor/endocannabinoïde koppeling in muise wat nie FMRP en BC1 RNA het nie. Neuropsigofarmakologie35, 1500 (2010).
    10. Jung, K.-M. et al. Ontkoppeling van die endokannabinoïde sein kompleks in 'n muis model van breekbare X sindroom.Aard kommunikasie3, 1080 (2012).
    11. Busquets-Garcia, A. et al. Die doelwit van die endokannabinoïdesisteem in die behandeling van breekbare X-sindroom. Natuurgeneeskunde 19, 603 (2013).
    12. Liu, QR et al. Spesieverskille in cannabinoïede reseptor 2 (CNR2 geen): identifikasie van nuwe menslike en knaagdier CB2 isovorme, differensiële weefseluitdrukking en regulering deur cannabinoïde reseptorligande. Gene, Brein en Gedrag 8, 519-530 (2009).
    13. Kerr, D., Downey, L., Conboy, M., Finn, D. & Roche, M. Veranderings in die endokannabinoïde stelsel in die valproësuurmodel van outisme by rotte.Gedragsbreinnavorsing 249, 124-132 (2013).
    14. Wei, D. et al. Endocannabinoïdale sein bemiddel oxytocine-gedrewe sosiale beloning. Verrigtinge van die Nasionale Akademie van Wetenskappe 112, 14084-14089 (2015).
    15. Siniscalco, D. et al. Cannabinoïde reseptor tipe 2, maar nie tipe 1 nie, word op-gereguleer in perifere mononukleêre selle in kinders wat deur outistiese afwykings geraak word. Tydskrif van outisme en ontwikkelingsafwykings 43, 2686-2695 (2013).
    16. Zamberletti, E., Gabaglio, M. & Parolaro, D. Die endokannabinoïede stelsel en outismespektrumafwykings: insigte uit dieremodelle. Internasionale joernaal van molekulêre wetenskappe 18, 1916 (2017).
    17. Piomelli, D. Die molekulêre logika van endokannabinoïdale sein. Natuur Resensies Neurowetenskap 4, 873 (2003).
    18. Colizzi, M., McGuire, P., Pertwee, RG & Bhattacharyya, S. Effek van cannabis op glutamaatseinering in die brein: 'n stelselmatige oorsig van menslike en dierlike bewyse. Neurowetenschappen & Biobehavioral Reviews 64, 359-381 (2016).
    19. Meyer-Lindenberg, A., Domes, G., Kirsch, P. & Heinrichs, M. Oxytocin en vasopressin in die menslike brein: sosiale neuropeptiede vir translasiegeneeskunde. Natuur Resensies Neurowetenskap 12, 524 (2011).
    20. Green, JJ & Hollander, E. Outisme en oksitosien: nuwe ontwikkelings in translasionele benaderings tot terapeutiek.Neurotherapeutics 7, 250-257 (2010).
    21. Lin, I.-F. et al. Die effek van intranasale oksitosien teenoor placebo-behandeling op die outonome reaksies op menslike geluide in outisme: 'n enkelblinde, gerandomiseerde, placebo-beheerde, crossover-ontwerpstudie. Molekulêre outisme 5, 20 (2014).  
    22. Radbruch, L. & Nauck, F. 'n Oorsig van newe-effekte en komplikasies met cannabinoïedbehandeling. Schmerz (Berlyn, Duitsland) 17, 274-279 (2003).
    23. Walsh, D., Nelson, KA & Mahmoud, F. Gevestigde en potensiële terapeutiese toepassings van cannabinoïede in onkologie. ondersteunend Sorg in kanker 11, 137-143 (2003).
    24. Fabre, LF & Mclendon, D. Die doeltreffendheid en veiligheid van nabilone ('n sintetiese cannabinoïde) in die behandeling van angs. Die Tydskrif van Kliniese Farmakologie 21(1981).
    25. Walther, S., Schüpbach, B., Seifritz, E., Homan, P. & Strik, W. Gerandomiseerde, gekontroleerde kruisverhoor van dronabinol, 2.5 mg, vir agitasie by 2 pasiënte met demensie. Tydskrif van kliniese psigofarmakologie 31, 256-258 (2011).
    26. Walther, S., Mahlberg, R., Eichmann, U. & Kunz, D. Delta-9-tetrahydrocannabinol vir nagroei in ernstige demensie. Psigofarmakologie185, 524-528 (2006).
    27. Volicer, L., Stelly, M., Morris, J., McLAUGHLIN, J. & Volicer, BJ Effekte van dronabinol op anorexia en versteurde gedrag by pasiënte met Alzheimer se siekte. Internasionale joernaal van geriatriese psigiatrie 12, 913-919 (1997).
    28. Salzman, C., Kochansky, GE, Van Der Kolk, BA & Shader, RI Die effek van dagga op kleingroepproses. Die Amerikaanse joernaal van dwelm- en alkoholmisbruik 4, 251-255 (1977). 
    29. Salzman, C., Van der Kolk, BA & Shader, RI Marijuana en vyandigheid in 'n kleingroep omgewing. Die Amerikaanse joernaal van psigiatrie (1976).
    30. Crippa, JAS et al. Neurale basis van anxiolitiese effekte van cannabidiol (CBD) in algemene sosiale angsversteuring: 'n voorlopige verslag. Journal of Psigofarmakologie 25, 121-130 (2011). 33. Bergamaschi, MM et al. 
    31. Cannabidiol verminder die angs wat geïmpliseer word deur gesimuleerde openbare spreekbehandeling in behandeling-naïewe sosiale fobie pasiënte. 
    32. Neuropsigofarmakologie36, 1219 (2011). 34. Groep, W. Ontwikkeling van die Wêreldgesondheidsorganisasie WHOQOL-BREF kwaliteit van lewensbeoordeling. 
    33. Sielkundige medisyne 28, 551-558 (1998).